Nie skasuję!

Doczekałem się spełnienia biblijnych słów w moim życiu.

„[..]powstanie brat przeciw bratu[...]”.

Zaczęło się od Biedrony i Jej komentarza. Teraz już wiem B., że wszystko było ok i nie było możliwości unieważnienia głosów z mojej komisji.

Potem ....w mojej rodzinie pojawił się głos, że to wielki wstyd, że wyszedłem z poczekalni w trakcie gdy inni czekali na status swoich dokumentów wyborczych.

Prosił mnie (ten głos) żebym usunął wpis z bloga (Wściekły Polak po wyborach...), bo to tylko wstyd i świadectwo złego przykładu.

A ja nie zamierzam go skasować.

Powiem jeszcze więcej.

Przykre być czarną owcą w rodzinie. Trochę się już przyzwyczaiłem.
Ale nie czas na schodzenie na tematy poboczne i jakieś użalanie się.

Pisałem, że wyszedłem z poczekalni i nie chciałem czekać na potwierdzenie, że w moich dokumentach wszystko się zgadza.

I nie twierdzę, że postąpiłem szlachetnie.

Ale w dalszym ciągu uważam te opisane przeze mnie wydarzenia za jedną wielką farsę.
To, że ludzie tam obecni chcieli czekać (nie wszyscy, oprócz mnie było paru śmiałków).
Że godzimy się na takie (niesprawne) funkcjonowanie kluczowych momentów życia obywatelskiego.
Że dajemy się zepchnąć w chaos i dezinformację. Że króluje fuszerka i pseudorzetelność oparta o mnożenie druków i podpisów, które koniec końców trafią do kosza. W najlepszym przypadku na półkę na kilka lat.

Że niby zgodziłem się na to podejmując się tego zadania?

Jasne....

Nie mówiono nam, że będziemy musieli (przewodniczący komisji) czekać po parę godzin aż dokumenty, które dostarczymy będą jeszcze wiezione w inne miejsce (sztabu Krajowej Komisji Wyborczej), sprawdzane i w razie błędów przewiozione z powrotem. Tu poprawione i znowu przewiezione do KKW w zupełnie innym budynku. Do ponownej weryfikacji.

Tego dowiedziałem się przez telefon od mojego łącznika z biura wyborczego we wtorek rano, kiedy pytałem co można z tym bajzlem zrobić. Kiedy pytałem jak to można zmienić.

Nie mówię o tym, że zapierałem się rękami i nogami przed zostaniem przewodniczącym.
Ale za mało asertywności i nacisk organizatorów skłoniły mnie do tej decyzji.

Dalej.

Dostałem podziękowania od mojej łączniczki z biurem wyborczym. Dołączone były do nich ogólne uwagi co do formalności i rozliczania się po głosowaniu. Okazuje się, że w wielu wypadkach komisje były niedoinformowane albo wprowadzone w błąd.

Bo np. informatycy drukowali dla nas kopie protokołów z głosowania ze wszystkimi danymi.
Okazuje się, że robili to niepotrzebnie. Tym, co trzeba było zrobić było wydrukowanie oryginału, podstemplowanie go, złożenie podpisów i skserowanie w kilku kopiach. Mowa o kserokopiach była na szkoleniu. Tylko niejasne były informacje czego i w którym momencie.

Niemniej jednak często odsyłano nas do wytycznych. A w tych wytycznych nikt nie mówi o kserokopiach, a jedynie o kopiach, więc trudno żeby nawet ten biedny informatyk pamiętał co jest co.

Mógłbym tak pisać i pisać.

Na prawdę przykro mi , że dostałem burę (choć liczyłem nawet na mocniejsze konsekwencje) podczas gdy kluczowym problemem jest bałagan, nieczytelność i niedorzeczność mechanizmów wyborczych. 

Tutaj niewiele odzewu spotkałem. Widocznie to jest wygodny system, bo już ktoś za nas go ustanowił i po co wkładać jakikolwiek wysiłek w zmiany.

Chciejmy to zmienić.

Proszę.